Groźna epidemia gruźlicy

Gruźlica jest chorobą zakaźną, przenoszoną drogą kropelkową, kiedyś śmiertelna, dzisiaj choroba jak wiele innych. Chociaż gruźlica najczęściej dotyczy płuc, to może jednak także rozwijać się w innych organach, np. w mózgu czy w układzie kostno-stawowym. W medycynie znana jest także gruźlica skóry. Nieleczona w połowie przypadków kończy się śmiercią. Ta choroba prawdziwe żniwo zbierała kilkaset lat wstecz.

Gwałtowny wzrost zachorowań wystąpił w XVII wieku, przede wszystkim wśród biedoty miejskiej. Ludzie ci często nie dojadali, mieszkali w zawilgoconych, przetłoczonych mieszkaniach, które nie spełniały podstawowych warunków sanitarnych. Dlatego też gruźlica zwana była wtedy chorobą biedaków. Ponieważ nie było leków, które zahamowałyby rozwój choroby ludzie masowo umierali i zakażali innych. W wiekach XVIII i XIX gruźlica zaczęła dotykać także ludzi z wyższych klas. Kiedy liczba ofiar śmiertelnych wzrastała po raz pierwszy sięgnięto po szczepionkę.

Była to szczepionka, którą wcześniej wykorzystywano w walce ze wścieklizną, gdyż choroby te były do siebie bardzo podobne.