Gdy leczenie nie jest możliwe

Załóżmy, że górę wziął jednak wariant pesymistyczny, czyli lekarze orzekli, że wyleczyć rzadkiej choroby u pacjenta się nie da. Przyczyny mogą być dwojakie. Albo wspomniane kwestie genetyczne i fakt, że nie da się ich w żaden sposób odwrócić, albo po prostu w danym momencie medycyna jeszcze nie zna sposobu, aby z danym schorzeniem sobie poradzić.

Temu drugiemu uzasadnieniu towarzyszy zwykle pozostawiająca cień nadziei adnotacja, że wkrótce może się to zmienić. Zakładamy jednak, że choroba jest nieodwracalna i trzeba będzie się z nią zmagać do samego końca. Co można począć w takiej sytuacji? Bardzo ważne jest to, kto w tym momencie stanie za plecami chorego, aby udzielać mu wsparcia i pomagać znieść ciężkie momenty.

Rodzina i przyjaciele mają tutaj wielką rolę do odegrania i dobrze, jeśli w ogóle są blisko. W znacznie gorszym położeniu są ci pacjenci, którzy niestety nie mogą liczyć na pomoc bliskich, bo albo ich nie mają, albo oni uznali, że wygodniej będzie się ulotnić. Wtedy wsparcie mogą stanowić chociażby wolontariusze organizacji dobroczynnych.